Menu
Blog 3
Purpose is de laatste tijd een beetje een ‘buzz woord’ geworden. Van organisaties wordt verwacht dat ze er eentje hebben en ook leiders, medewerkers en teams moeten steeds vaker op zoek naar hun purpose. Maar wat wordt hier nou precies mee bedoeld? En nog belangrijker; wat doe je als je je purpose hebt gevonden?
William Damon,is ontwikkelingspsycholoog aan de Stanford University en heeft uitvoering onderzoek gedaan naar wat purpose nou eigenlijk is. Hij ontdekte dat het bestaat uit twee belangrijke dimensies. Allereerst gaat het over wie jij bent en wat jij belangrijk vindt. Daarmee bedoelt hij geen alledaagse zaken als op tijd komen, je werk netjes doen of promotie maken. Purpose gaat dieper dan dat. Het is een inspirerend hoger doel waar je voortdurend aan werkt en dat je richting geeft. In de tweede plaats gaat purpose over wat je doet. Hoe lever je een positieve bijdrage aan de wereld om je heen? Hoe maak je een verschil in het leven?
Over hoe je je purpose kunt vinden is al heel veel gezegd en geschreven. Wat ik eigenlijk veel belangrijker vind, is het tweede deel van Damons definitie. Hoe kun je je purpose leven? Hoe zorg je ervoor dat jouw purpose je kompas wordt? Een wegwijzer voor wat je wel en niet wilt doen? Dat vraagt om bewuste keuzes, ‘nee’ moet durven zeggen maar vooral dat je moet gaan staan voor wie jij bent en waar jij in gelooft. Als je je purpose wilt leven, moet je jezelf laten zien.
Veel mensen vinden dit spannend en kwetsbaar. Zo spannend zelfs dat ze dit liever uit de weg gaan en blijven zitten waar ze zijn. En dat mag natuurlijk. Maar als je wilt leven en werken vanuit purpose, is dat geen optie. In plaats daarvan moet je een tolerantie opbouwen voor het gevoel van ongemak en onzekerheid dat je voelt wanneer je het gebaande pad verlaat en je eigen weg gaat volgen.
Ikzelf verliet in 2012 het gebaande pad om mijn purpose te gaan leven. Ik werkte bij een adviesbureau aan de Amsterdamse Zuidas en ik liep al langer met het gevoel dat er ‘meer’ moest zijn. Ik wilde iets voor de samenleving betekenen. Toen ik op een dag wat rond surfte op het internet stuitte ik bij toeval op een filmpje over een bijzonder restaurant in de Verenigde Staten. Bij dit restaurant mochten mensen zelf bepalen wat wilden betalen voor een maaltijd. Mensen met weinig geld, mochten als vrijwilliger meehelpen in de keuken in ruil voor eten. Wanneer iemand iets extra’s gaf, werd dat geld gebruikt om maaltijden door te geven. Op de één of andere manier raakte dit filmpje me diep. Dit restaurant was zo georganiseerd dat wanneer je hier ging eten, je als vanzelf iets goeds deed voor een ander en voor je omgeving. Niet winst maken, maar van betekenis zijn, was in deze organisatie het uitgangspunt. Ik wist – direct en zonder twijfel – dat dit was wat ik wilde doen.
De eerste aan wie ik vertelde over mijn besluit was mijn vader. En hoewel mijn vader me doorgaans steunt in mijn beslissingen was hij – op z’n zachtst gezegd – gematigd enthousiast over mijn idee. Ik werkte toch bij een goed bureau? Waarom zou ik mijn baan opzeggen voor zo’n raar idee? Er zouden vast alleen maar klaplopers op zo’n restaurant af komen. Een hele rits bezwaren, die ik natuurlijk zelf ook al had bedacht. Maar toch zette ik door. Ik vertelde mijn verhaal aan vrienden die in de eerste instantie ook wat lacherig reageerden. Want een restaurant waar je zelf bepaalt wat je betaalt, dat kan toch nooit goed gaan?
Gek genoeg maakten al die bezwaren die mensen voor mijn voeten wierpen dat ik nog harder ging werken. Ik wilde bewijzen dat het kon, dat ik het kon. Mijn eigen moment van twijfel kwam ruim twee jaar later. Het was 17 maart 2015 toen ik in alle vroegte naar de supermarkt op de hoek liep om een NRC Next te kopen. Op de voorkant prijkte mijn gezicht in de linker bovenhoek. Snel sloeg ik de krant open naar het artikel dat twee pagina’s besloeg. Aan de ene kant stond een levensgrote foto van mij, gemaakt door een professionele fotograaf, aan de andere kant een artikel over het GEEF Café. Mijn eerste gevoel van een gevoel van trots. Het was me gelukt! Het verhaal waar niemand in geloofde was nu een verhaal in NRC Next geworden. Wat een succes! De eerste berichtjes stroomden binnen op mijn telefoon. Toen gebeurde er iets geks. Ineens realiseerde ik me dat IEDEREEN nu mijn verhaal kon lezen. Iedereen in heel Nederland kon nu dingen over mij weten die kwetsbaar en persoonlijk waren. En erger nog; ze konden daar iets van vinden. Plotseling voelde ik me niet meer succesvol en euforisch, maar onzeker en naakt. Ik zette mijn telefoon uit en fietste naar het park, waar ik me de hele dag schuil gehouden heb.
Wanneer je gaat staan voor waar jij in gelooft, kan dat heel spannend zijn. Omdat jij jezelf laat zien, kunnen mensen een mening over je hebben die écht over jouw diepste zelf gaat. Dat is kwetsbaar en kan zelfs pijn doen. Maar de andere kant is ook waar. Wanneer jij jezelf laat zien, kunnen mensen ook geïnspireerd raken door wie jij bent of waar je voor staat. En misschien wel het aller belangrijkste, je leeft je eigen verhaal.
Dus wanneer je een stap wilt maken richting een leven waarin wie jij bent en wat je doet congruent zijn, begin dat met het vertellen van jouw verhaal. Wie ben je en waar geloof jij in? Welke dromen heb jij voor jouw leven? En het klinkt misschien gek, maar de kwetsbaarheid en het ongemak zij de magische ingrediënten. Zij zorgen voor de authenticiteit, de groei en de inspiratie. Ga ze dus niet uit de weg, maar omarm ze en deel ze. Ze zijn de sleutel naar jouw authentieke zelf en naar jouw unieke verhaal waarin wie jij bent en wat je doet hetzelfde zijn.
Judith Manshanden is auteur, (TEDx) spreker en psycholoog. Zij heeft zich gespecialiseerd in werken vanuit purpose. Haar boek “Tijd voor Nieuwe Zaken” dat de transitie van ‘profit’ naar ‘purpose’ binnen organisaties beschrijft bereikte de nr 2 positie in de Businezz top 100. Haar nieuwste boek “Werken vanuit betekenis” komt in het najaar van 2020 uit.
