Esther Vergeer heeft niet de makkelijkste route gehad naar de top. In 1998 krijgt ze een dwarslaesie. Ze zit niet bij de pakken neer, begint met sporten in een rolstoel en de rest is geschiedenis. Op het event Week van de Bevlogenheid 2019 op 19 juni jl. in het AFAS Theater in Leusden sprak Esther enthousiast tot een groep van meer dan 250 professionals. Ik raakte enthousiast en tekende haar verhaal op. Een verhaal van één van de grootste Nederlandse sporters aller tijden.
Verandering wens je niet, maar het gebeurt. Volgens Esther kiest de route jou, niet andersom. Gehandicapt raken op je 8e is één van de ergste dingen die je kan gebeuren. “Je weet immers hoe het is om wél te kunnen lopen, bewegen en aankleden. Je raakt afhankelijk van familie. Gym was mijn favoriete vak op de lagere school, en dat maakte het heel moeilijk de eerste jaren.” zegt Esther.
Met vallen en opstaan leerde Esther op jonge leeftijd het leven, en zichzelf kennen. Dat was voor Esther belangrijk om tot ontdekkingen te komen. “Wat ik kan en wie ik ben.” vervolgt Esther. Na een ongelukkig bij een operatie belandde Esther in een rolstoel en ontdekte dat ze wellicht nooit meer zou kunnen lopen, kwam een lang revalidatieproces. Ook toen bleef ze doorgaan en ze startte met tennis. In 1998 won ze de US Open in de Verenigde Staten. “Overigens niet te vergelijken met de US Open die iedereen kent. Maar een kleine variant die te vergelijken zijn met de clubkampioenschappen van de plaatselijke tennisclub.” grapt Esther.
Tegen alle verwachtingen in won Esther, en ontdekte een bepaalde drive in zichzelf. Als ik hier kan winnen, wie of wat houdt mij dan nog tegen? moet ze hebben gedacht. “Iedere keer jezelf blijven ontwikkelen, dat was mijn motivatie om iedere dag weer het maximale uit mijzelf te halen. Iedere dag beter worden, de gehandicaptensport verder helpen. Door deze drive kan ik iedere dag doorgaan. Iedere dag een stapje bij het behalen van mijn uiteindelijke succes, een gouden medaille.”
Haal het uiterste uit jezelf
Een kampioen haalt het maximale uit zichzelf, zo ook Esther. Ze vult aan: “Pas als je iedere dag onder enorme druk moet werken kun je het maximale uit jezelf halen. Maar onder enorme druk presteren én het maximale uit jezelf halen lukt pas als je jezelf open durft te stellen, en anderen soms om hulp durft te vragen.”
Visualiseren
De term visualiseren is voor Esther van essentieel belang. 13 jaar lang wist Esther voor een wedstrijd exact te vertellen hoe het stadion er uit zag, waar haar familie zat, welke omkleedruimte ze gebruikte en zelfs waar de Nederlandse vlag omhoog ging. Juist door alles te visualiseren kreeg ze een ‘stip op de horizon’ waardoor ze gefocust aan de slag kon. Veranderingen in omstandigheden waren voor Esther geen reden tot paniek. Juist omdat ik zo’n controle had kende ik de situatie zorgde een verandering niet direct voor paniek. Doordat Esther zo’n controlfreak is was de stap om op haar 31e te stoppen erg groot. Een grote lege ruimte stond klaar voor haar. “Als topsporter ben je een controlfreak. Dag in, dag uit ben je bezig met sport. En wil je het maximale uit jezelf halen. Op het moment dat dat dreigt weg te vallen lijk je in een groot zwart gat te vallen.” licht Esther toe.
“Waar word ik blij van?” vervolgt Esther. Een nieuw doel in het leven ontdekken na een topsportcarrière kan enorm lastig zijn, en voor Esther kostte het bijna 4 jaar om dit doel te ontdekken.
Inmiddels helpt Esther met de Esther Vergeer Foundation gehandicapten kinderen om ‘gewoon te kunnen sporten’. Dit op een gewone sportvereniging, zodat ze zich ook gewoon kind kunnen voelen en zich kunnen ontwikkelen. Dit nieuwe doel zorgt ervoor dat Esther wéér het maximale uit zichzelf kan halen. Een nieuwe ‘stip op de horizon’ voor Esther, waardoor ze bevlogen raakt en blijft.
- Bevlogenheid: good for business! - 28 juni 2022
- Hoe verhoog ik de employee engagement? Een paar handige tips! - 25 juni 2022
- Van tevreden naar bevlogen! - 23 juni 2022
- Burn-out vs bevlogenheid - 21 juni 2022
- Creëer je eigen mythe: haal het maximale uit jezelf en je organisatie - 12 juni 2022
Reageer op deze blog